Sprzedana - Pocałunek

Sprzedana - Fragment rozdziału pierwszego pt. Pocałunek. 

          Okolica była całkiem pusta, dochodziła godzina szesnasta i większość ludzi oddała się domowym obowiązkom lub innej pracy. Gdy szli przez miasto co jakiś czas mijały ich jakieś rozkrzyczane i rozbiegane dzieci, handlarze pościeli i kupcy owoców. Po chwili szli już malowniczą łąką dmuchając babie lato i bawiąc się w ganianego niczym małe dzieci. Nagle Damian chwycił Amelie w pół i przerzucił ją sobie przez ramie, okręcił się z nią kilkakrotnie, a oboje się przy tym śmiali jak z najzabawniejszego dowcipu, a biały szczeniak szczekał i biegał wokół nich.

- Jesteśmy o kilka kroków od plaży – powiedział i spojrzał w dół. Stali na sporej, pokrytej trawą górce, która nie była stroma, a przed nimi znajdował się tylko piasek i woda.

- Ścigamy się kto pierwszy! – krzyknęła i pobiegła do przodu, ale on dogonił ją w kilka sekund.

W taki sposób oboje rozpędzeni i roześmiani wbiegli do wody, aż po same kolana.

- Jaka zimna – zasyczał.

- Nie ma co narzekać królu – powiedziała po czym opryskała go wodą obiema dłońmi.

- Jesteś cudowna, wiesz o tym? – zapytał nagle i przyciągnął ją za rękę do siebie.

- Czemu tak uważasz?

- Bo jako jedyna od tak dawna dałaś mi poczuć, że jestem normalnym człowiekiem. Traktujesz mnie zupełnie normalnie, jakby tytuł króla nie należał do mnie – odpowiedział

- Przepraszam jeśli cię w jakiś sposób uraziłam – wyszeptała choć nie miała w zwyczaju przepraszać nikogo.

- Nie uraziłaś mnie, a wręcz przeciwnie. Ty mi przypomniałaś czym jest zabawa i beztroska, to była bardzo przyjemna odskocznia od codziennych obowiązków i wymagań jakie spoczęły na moich barkach. To piękne lekarstwo na stres i dziękuje ci, że mi to pokazałaś – wyznał a jego lewa dłoń zaczęła się bawić jednym z kosmyków jej włosów.

- Jesteś słodki – powiedziała i bez żadnego skrępowania złożyła mu całusa w policzek. Nie wiedziała do końca czemu tak uczyniła, to był taki impuls, jakaś dziwna siła, która popchnęła ją w tym kierunku.

Nagle kobieta zaczęła się czerwienic, zdała sobie bowiem sprawę z tego, że nigdy wcześniej nie całowała żadnego mężczyzny nawet w policzek. Przez chwile zastanawiała się jak zareagować, ale jego reakcja była szybsza. Chwycił ją w talii i przyciągnął jednym zdecydowanym ruchem do siebie. Drugą dłonią chwycił ja za podbródek i ustawił jej twarz w taki sposób by móc ją pocałować. Zbliżył swoje wargi do jej warg i zaczął delikatnie muskać by po chwili wedrzeć się językiem do jej ust i uczynić pocałunek z niewinnego namiętnym i natarczywym. Delikatnie odsunął swoją twarz od jej twarzy, wypuścił też ją z objęć i oczekiwał jej reakcji. Dziewczyna stała nadal z lekko rozchylonymi wargami, a przez chwilę wciąż miała zamknięte oczy.

- Podobało mi się – wyszeptała i oblała się rumieńcem.

- Słodko się czerwienisz. Szczerze wątpiłem, że coś jest w stanie cię aż tak zawstydzić, ale wciąż stoimy w zimnej wodzie. Swoje przeziębienie jeszcze bym zdzierżył, ale z powodu twojego miałbym wielkie poczucie winy – wyznał i wskazał jej kierunek na brzeg.